دیدم پدر شهیدی را که دنبال جنازه شهید گمنام حرکت می کرد و بر لب زمزمه الهی شکر داشت. چیزی از او سوال نکردم امّا دلم می گفت این پدر شهید خدا را شکر می کند که هنوز شهید در بین مردم دارای احترام و ارزش است، هنوزپدر و مادر شهید چشم و چراغ ملت اند هنوز قبور مطهر شهداء همانند امام زادگان واجب التعظیم قابل تکریم و زیارتند ، هنوز آرامگاه این شهید محل نزول فرشتگان الهی است.

رفتار این پدر شهید زمان دفن شهدای گمنام در تپه نور الشهداء را یک بار دیگر در خاطرم زنده کرد. آنروز هم شهر گرگان ، شهر دارالمؤمنین شهری آسمانی شده بود.بهترین بندگان خدا را که برای حفاظت و صیانت از آب ، خاک ، دین ، ایمان و ناموس مردم این سرزمین، جان پاک خویش را تقدیم کرده بودند در بهترین جای شهر(تپه نورالشهداء) دفن گردیدند. چند سالی از آن موقع می گذرد هر روز به یمن حضور این شهداء خیر و برکت بر این سرزمین نازل می شود شاید یکی از مهمترین و اثر گذارترین برکات این حضور معنوی ، تصمیم مسئولان برای ساخت پارک موزه دفاع مقدس در جوار شهیدان گمنام تپه نورالشهداء است.

امّا باید گفت این تصمیم ، تمام کار نیست بلکه شروع یک راه و یک کار سنگین و ماندگار است.

مدیرانی که در این عرصه فعالیت می کنند باید بدانند چشم امید تمامی رزمندگان دوران دفاع مقدس ، خانواده معظم و معزز شهداء ، ایثارگران ، بسیجیان پاکباخته ای که دل در گروه  ولایت و اعتلای اسلام عزیز دارند، مردم شریف و ولایت مداراستان به دستان توانمند و اراده محکم و خدایی آنهاست. از مشکلات راه و استهزاء دین ستیزان واهمه ای بخود راه ندهند چرا که در این راه شهداء حاضر و ناظر و خداوند تبارک و تعالی پشتیبان دینداران است.

جا دارد از همه مسئولین که در احداث پارک موزه دفاع مقدس نقش ایفا می نمایند تقدیر و تشکر نمائیم.